Wystawa Kaliny Bańki - Kulki Wszystkie nasze dzienne sprawy wprowadza nas w osobistą i emocjonalną opowieść artystki o jej dzieciństwie i macierzyństwie. Wykorzystując delikatny materiał, jakim jest szkło, nawiązuje do kruchości życia - nadwrażliwości babci, matki i córki.
Artystka zaprezentuje na niej m.in. unikatowe instalacje i obiekty wykonane ze szkła, metalu i emalii, w których opowiada o wzajemnych relacjach czterech kobiet w łańcuchu pokoleniowym - czynnościach wykonywanych wspólnie z babcią, takich jak leśne wędrówki, zbieranie dzikich ziół i roślin, odmawianie modlitwy czy Cydron, czyli przemywanie twarzy o wchodzie słońca. Wideo pt. Wszystko się przyda, (stanowiące część wystawy o tym samym tytule, która odbyła się w 2021 roku w galerii SiC! BWA Wrocław) opowiada o syllogomanii, czyli kompulsywnym zbieractwie jej babci, determinującym życie całej rodziny. Rodzina to system naczyń połączonych. Wszystko, co przydarza się jednemu z jej członków, wpływa na pozostałych, a każdy nowy system opiera się na co najmniej dwóch innych. To ona nas kształtuje, tu uczymy się budować relacje, nabywamy wartości i przekonań, doświadczamy całego spektrum emocji. Jednak nowy system, który zaczynamy tworzyć zakładając własną rodzinę, ma swój początek w przeszłości i bazuje na niej. Dlatego niezwykle trudno jest ułożyć własny wykorzystując wyłącznie nowe, nieznane nam elementy. Często więc powielamy schematy - podświadomie i zarazem nieświadomie niczym kalkę.
Na wystawie będziemy mogli zobaczyć powielone wizerunki artystki, jak również jej córki, matki i babci, które przeplatają się z grafikami i rysunkami. Obrazy i rzeźby w swoich kompozycjach ukazują chaos i pewną pozorną przypadkowość nałożonych elementów, stworzoną z różnorodnych kształtów i spontanicznych rysunków córki, jej zabawek i przedmiotów, które rozrzuca w każdym możliwym kącie domu zawłaszczając jego przestrzeń.
Kiedyś popularną dziecięcą zabawą były „widoczki”, czyli sekrety zakopywane w ziemi, zwykle w formie barwnych kompozycji składających się ze znalezionych drobnych elementów, przedmiotów czy roślin uznanych za ładne i wartościowe. Przygotowany wcześniej widoczek przykrywało się kawałkiem szkła, a następnie zasypywało się ziemią czy piaskiem. Tylko wybrani mogli zapoznać się z sekretem poznając jego dokładną lokalizację i móc przyjrzeć mu się z bliska. Jednak sekrety zamknięte w szklanych unikatowych rzeźbach artystki, nie zawierają fizycznie znalezionych przedmiotów. Odkrywać w nich możemy powidoki wspomnień i emocji, nie zawsze pozytywnych, ale już oswojonych. Przez pryzmat delikatnej szklanej materii i nowej trudnej roli - matki, twórczyni - artystka opowiada o dzieciństwie i macierzyństwie. Przedstawia te zagadnienia skupiając się wyłącznie na indywidualnej perspektywie. Tym razem nie wybierając odbiorców, dzieli się swoimi sekretnymi szklanymi „widoczkami” ze wszystkimi - zachęcając do refleksji.
Kalina Bańka Kulka
Urodzona w 1989 roku w Dąbrowie Górniczej. Absolwentka Wydziału Ceramiki i Szkła Wrocławskiej Akademii Sztuk Pięknych gdzie od 2013 roku współtworzy pracownie dyplomującą w Katedrze Szkła. W 2020 roku obroniła doktorat. Aktualnie pełni funkcję kierowniczki katedry Szkła. Zrealizowała dwanaście wystaw indywidualnych oraz wzięła udział w kilkuset wystawach szkła w kraju i za granicą (m.in.: U.S.A, Włochy, Dania, Szwajcaria, Irlandia, Turcja, Niemcy, Bułgaria, Estonia, Holandia, Litwa, Czechy). Jest laureatką kilkunastu konkursów zarówno krajowych jak i międzynarodowych z zakresu szkła i designu. W 2016 roku szklany obiekt jej autorstwa został zakwalifikowany do przeglądu NEW GLASS REVIEW 38 - 100 wybranych szklanych dzieł 2016 roku przez Corning Museum of Glass w Nowym Jorku. W ostatnich latach prowadziła autorskie zajęcia z zakresu szkła w prestiżowych ośrodkach takich jak: Urban Glass w Nowym Jorku, Pilchuck Glass School w Stanwood w USA czy Bildwerk Frauneau w Niemczech. Jej prace znajdują się w kolekcjach: Muzeum Karkonoskiego w Jeleniej Górze, Muzeum Narodowego w Krakowie, Glass Museum Alter hof herding w Niemczech i kilku kolekcjach prywatnych w kraju i za granicą.
Tworzy obiekty unikatowe ze szkła, które prezentuje zwykle w formie instalacji site specific, ukazując tradycyjne techniki wytwarzania szkła w niestandardowym kontekście. W swoich projektach podejmuje ważkie i aktualne tematy odnosząc się do zjawisk społecznych i ekonomicznych takich jak nadmierny konsumpcjonizm, uzależnienie od internetu, samotność czy kompulsywne zbieractwo. Aktualnie realizuje osobiste i sentymentalne projekty powiązane z macierzyństwem i relacjami rodzinnymi. Wykorzystanie materii szklanej w większości jej projektów ma również charakter symboliczny.
W pracy ze szkłem wykorzystuje różnorodne techniki wytwarzania takie jak; witraż klasyczny malowany ręcznie, fusing, slumping, które często łączy z sitodrukiem. Realizuje również obiekty unikatowe w pojedynczych lub krótkich seriach w technikach formowania i dmuchania szkła na gorąco współpracując przy ich tworzeniu z innymi artystami i hutnikami szkła.
